hoe werkt je blaas?
In een normale situatie kan je blaas 150 tot 200 milliliter plas opvangen. Als de blaas vol is, stuurt ze een signaal naar je hersenen dat het tijd is om je richting toilet te begeven.Je kan het plassen dan nog even uitstellen door je sluitspier en bekkenbodemspieren op te spannen.
Je bekkenbodemspieren functioneren als een soort hangmat waar je blaas op steunt. Je sluitspier is een spier die zich rond de uitgang van je blaas bevindt. Samen sluiten ze je blaasuitgang goed af waardoor jij ongestoord je activiteiten kan uitvoeren zonder dat je druppels urine verliest.
Wanneer je uiteindelijk gaat plassen (gemiddeld 6 keer per dag, of om de 3-4 uur) span je de spieren in je blaaswand aan en ontspan je je sluitspier en bekkenbodemspieren. Helaas werkt dat bij jou blijkbaar niet meer. Hoe komt dat?
urineverlies bij het hoesten
Wanneer je bekkenbodemspieren verzwakt zijn, werkt de afsluiting van je blaas niet meer goed. Je bekkenbodem kan uitgerokken geraken door een zwangerschap, een bevalling, door bepaalde hormonale schommelingen (denk aan de menopauze of je pubertijd) of gewoon door het ouder worden. Door langdurig en veelvuldig hoesten wordt er behoorlijk wat druk op je bekkenbodem gezet. Met een verslapte bekkenbodem en een volle blaas kan je sluitspier je urine soms niet meer tegenhouden. Wanneer er dan extra druk in je buikholte ontstaat, is de doorgang voor je plas vrij.
Bij het hoesten, niezen, lachen, bukken, iets optillen, de trap op rennen, lopen of springen, verhoog je ongewild de druk in je buik. Zo komt ook je blaas onder vuur te liggen.
Ongewenst urineverlies is een vorm van incontinentie. Wanneer je last hebt van urineverlies bij het hoesten heb je meestal stressincontinentie.
ik heb helemaal geen stress en toch urineverlies bij het hoesten
Dit soort stress heeft niets te maken met psychische stress, maar wel met spanning op je blaas. Een andere naam voor stressincontinentie is dan ook inspanningsincontinentie. Bij het hoesten span je je buikspieren op, waardoor je blaas onder druk komt te staan en je urine verliest. Meestal begint stressincontinentie met per ongeluk af en toe enkele druppeltjes urine te verliezen. Naarmate je dit probleem onbehandeld laat, vergroot de hoeveelheid urine steeds.